Piet:
Maatschappelijk blijven bijdragen, zelf vitaal blijven en anderen inspireren.
Als je, zoals ik, ruim veertig jaar hebt gewerkt, leef je met gemengde gevoelens naar je pensioendatum toe. Hoe zal het zijn, het rijk der vrijheid dat je toelacht? Zul je je collega's, de hectiek, het dagelijks levensritme niet gaan missen? Als je werk ook je hobby is, wat moet je dan met al die vrije tijd?
Vrienden die mij voor gingen, adviseerden me om de eerste maanden vooral niets te doen, zodat je echt gaat voelen wat het is om niets te hoeven. Het hielp wel dat we gingen verhuizen, dichter in de buurt van familie, kleinkinderen en centraler in het land. Maar toen kwam toch de grote leegte.
Nou ja, wel (eindelijk) veel tijd om boeken te lezen, door de week op visite te gaan bij mensen die we te lang niet hadden gezien, extra vakantietrips te maken, wat langer te slapen.
Maar ik miste al gauw het sociale werkcontact, de interessante opgaven, het gevoel ergens bij te horen, nog een bijdrage te leveren aan de maatschappij en de ontwikkeling van jonge mensen, startende professionals. Het bloed kroop toch waar het niet meer hoefde te gaan. Een adviesje hier, een helpend gesprek daar, een interimklus: heerlijk! In een wezenlijk andere balans tussen werk en vrije tijd, hoofd en hart, drukte en rust, veel autonomer, onafhankelijker, gerijpter: prachtig!
Nu, vijf jaar na mijn pensioen, heb ik mijn nieuwe draai gevonden. Maatschappelijk blijven bijdragen met zilveren kracht, zelf vitaal blijven en anderen inspireren. Silver Power is een gouden combi.